Adından da anlaşılacağı gibi denizde yetişen Deniz Kadayıfı bitkisi, bir çeşit kırmızı su yosunudur. Latince adı ‘Chondrus crispus’ olan bu bitki, özellikle Atlantis Okyanusu, Avrupa ve Kuzey Amerika’nın Atlantik kıyılarında yaygındır. Ne yazık ki, ülkemiz denizlerinde yetişmez.
Yetiştiği bölgelerde denizin çekilmesiyle birlikte kıyıdan toplanan yeşilimsi kırmızı renkteki Denizkadayıfları, yıkanıp temizlendikten sonra güneşte kurutulur. Kuruduktan sonra sarımsı beyaz renk alan dar şeritler halindeki yosunlar hala tuzlu ve deniz kokuludur. Taze haldeyken ya da su eklenerek kaynatıldığında jelimsi kıvama gelir ve ağırlığının 100 katına kadar su tutma özelliğine sahiptir.
Denizkadayıfı bitkisinden; denizkadayıfı çayı ve denizkadayıfı kremi üretilir.
Uygun şartlarda kurutulan denizkadayıfı, serin, kuru ve ışıksız bir ortamda saklanırsa ömrü 1 yıldır.
Latince adı “Laurus Nobilis” olan defnegiller familyasındandır. Dört mevsim yapraklarını dökmeyen çokyıllık bir bitkidir. Anavatanı Akdeniz ülkeleridir. Tüm Avrupa, Akdeniz, Ege bölgelerinde bol miktarda doğal koşullarda yetişebilen defneyaprağı, ülkemizin nadide zenginliklerinden biridir. Dünya defneyaprağı ihtiyacının yüzde 80’i Türkiye’den karşılanmaktadır.
Defne yaprağının görüntüsü kadar kokusu ve tadı da etkileyici güzelliktedir. Bu ağacın mızrak ucunu andıran yaprakları mutfaklarda özellikle tercih edilen bir lezzet artırıcıdır. Hatta Avrupa’da kuru defne yaprakları, salça yapılırken malzemeyle birlikte pişirilir. Değişik aroması ve kokusuyla yemeklere ayrı bir lezzet katar. Hemen her türlü et yemeğini aromasıyla zenginleştirir. Ayrıca her çeşit çorbada, omlette, domatesli yemeklerde tadını özgürce sergiler. Defne yaprağının kokusu ve tadı tarif edilemeyecek kadar derindir.
Defne yaprağı çok çok eski çağlardan beri çeşitli sebeplerle değer verilmiş, eşsiz bir bitkidir. Baharlı kokusu ve hep taptaze ışıltılı yapraklarıyla en sevilen bitkiler arasında yer almıştır. Mitolojik öykülere konu bile olmuştur. Defne ağacı, Yunan mitolojisinde sanatın, güneşin, ateşin ve şiirin tanrısı kabul edilen Apollon’un simgesidir. Efsaneye göre Apollon, nehir tanrısının kızı Dafni’ye aşık olur ancak aşkına karşılık bulamaz. Dafni, Apollon’dan kaçmaya başlar. Tam yakalanacağı sırada Peneus Dafni’yi ağaca dönüştürür. Apollon ağacı sahiplenerek galibiyetin ve erdemin simgesi haline getirir. Bu yüzden Antik Yunan ve Roma’da zafer kazananlara ve şairlere defne yapraklarından yapılan çelenkler verilirdi. Ayrıca yapraklarının her mevsim yeşil kalması sebebiyle ölümsüzlüğün de simgesi haline gelmiştir.
Defne yaprağı bitkisinden; defne yaprağı çayı, defne yaprağı yağı ve defne yaprağı sabunu üretilir.
Bu bitkinin bazı türleri zehirlidir. Bu yüzden bir uzman tarafından doğru mevsimde toplanan bitkilerin tüketilmesine dikkat edilmelidir.
Latince adı ‘Arctium tomentosum’ olan Dulavrat kökü papatyagiller familyasındandır. Soğuğa ve kötü hava koşullarına oldukça dayanıklı olan bu bitki genelde salaş yerlerde yetişir. Nemli bölgeleri ve gölgeyi tercih eden Dulavratotu ülkemizde daha çok Orta, Kuzey ve Doğu Anadolu’da farklı türlerine rastlanırken, Avrupa, Kuzey Asya ve Kuzey Amerika’da yaygındır. Bilinen diğer isimleri arasında Uluavratotu, Pıtrak, Dulkarıgömleği, Hanımyaması sayılabilir.
Bu otsu bitkinin çiçekleri oldukça ilgi çekici ve ayırt edicidir. Dulavratotunun yazın açan çiçeklerinin adeta dikenli, yuvarlak bir keseden fışkırmış gibi görünen ince, renkli yaprakları vardır. Çiçekler parlak morumsu ya da kırmızıdır. Bazı mutfaklarda Dulavratotu sebze olarak kullanılır.
Dulavrat kökü bitkisinden; dulavrat kökü çayı, dulavrat kökü yağı, dulavrat kökü tentürü ve dulavrat kökü merhemi üretilir.
Latince adı ‘Arctium lapa’ olan Dulavratotu papatyagiller familyasındandır. Soğuğa ve kötü hava koşullarına oldukça dayanıklı olan bu bitki genelde salaş yerlerde yetişir. Nemli bölgeleri ve gölgeyi tercih eden Dulavratotu ülkemizde daha çok Orta, Kuzey ve Doğu Anadolu’da farklı türlerine rastlanırken, Avrupa, Kuzey Asya ve Kuzey Amerika’da yaygındır. Bilinen diğer isimleri arasında Uluavratotu, Pıtrak, Dulkarıgömleği, Hanımyaması sayılabilir.
Bu otsu bitkinin çiçekleri oldukça ilgi çekici ve ayırt edicidir. Dulavratotunun yazın açan çiçeklerinin adeta dikenli, yuvarlak bir keseden fışkırmış gibi görünen ince, renkli yaprakları vardır. Çiçekler parlak morumsu ya da kırmızıdır. Bazı mutfaklarda Dulavratotu sebze olarak kullanılır.
Dulavratotu bitkisinden; dulavratotu çayı, dulavratotu yağı, dulavratotu tentürü ve dulavratotu merhemi üretilir.
Dulavratotu dikkat edilmezse toplanırken Güzelavratotu kökleriyle karıştırılabilir. Bazı bünyelerde alerjiye sebep olabileceği ya da bazı durumlarda tüketilmesi zararlı olabileceğinden, Dulavratotunun şifa amaçlı kullanımı hakkında mutlaka uzman görüşlerine başvurulmalıdır.
